london calling!!!

By Bansky in 2006, Soho-London

Dublin'deki bir arkadaşımın "buraya gelmen için elimizden geleni yapıyoruz" mailine; ardından da beni pek şaşırtan Lonrada'daki tatlı aksanlı birinin "nisan sonunda istanbul'a yapacağı turstik seyahat" mailine cevaplar yazarken farkettim ki yaz sonu-yıllık izin rotam net olarak belirlenmiş bile.

Dediğim gibi, yılbaşından itibaren gelen londra kitapları, euro'dan sterline ettiğim terfiler, Giant's Causeway'in içimdeki derin yarası derken nereye nasıl gideceğimin hesaplarını kafamda oturtmuşum diyebilirim!

the "new"

 

Peki..
Yazıya ayın 2'sinde başlayıp, 7'sinde ara verip, 10'unda bitirmeye karar verdim. Yoksa günler akınca pek de anlamı kalmayacak di mi?

13'ü hiç konuşmayacağım.. Derdim direkt 14'e bağlanmak. Aklım da karışık bu aralar.. Yine de kesmem ümidimi 14'den!

houston! we have a problem

Ya da "bir valize ne kadar çirkinleşebilirim"... Belki de "release the demon" ?

Tarih 11.11.13, Venedik'e inmiş valizlerimiz bekliyoruz. Bir yandan yeni mekanda başa geleceklerden kaygılanırken bir yandan İtalya ülke sınırı içinde olmaktan sebep huzur içindeyim.

Valizler geldi ama benimkinin iki tutamağı da kırık! "Yaa işte hep beni mi bulacak ki" derken koşarak "lost&found" a gidip durumu anlattım. Görevli hatun sıkıntı çıkarmadan valizimi değiştirdi. Belgemi verdi, ben bir kenarda utana sıkıla valizin içindekileri diğerine aktardım (artık İtalya'da yaşayacağımızı düşünerek aklıma gelen herşeyi valize tepiştirmiştim, ayyuka çıkınca tabi insanı zorluyor)